A SEGUNDA TRANSICIÓN

Anda a sociedade no seu conxunto bailándolle a auga á incerteza e a unha nova convocatoria electoral. Os que máis o tentan son, curiosamente, os que máis deberían manter a calma e falar de diálogo permanente. Refírome a empresarios e altos executivos das grandes empresas, que senten a necesidade imperiosA de contarlles aos seus interlocutores que o que dixeron as urnas hai que repetilo de novo en marzo, porque se non este país camiña cara aos camiños da Grecia de Syriza, que polo que se puido comprobar, non é bo nin desexable.

A ese coro de voces disonantes, sumáronse os máis influentes diarios internacionais que esixen a socialistas e riverianos que permitan a gobernabilidade do PP sen Rajoy durante "dous prósperos anos", a fin de que o "drama da saída da crise" se peche definitivamente e que España, con mellores perspectivas económicas, poida acudir de novo a outra convocatoria electoral, tras apagar as penurias financeiras e sufocar o chamado problema catalán.

E, con todo, a democracia é terca e adoita producir estrañas reaccións cando a tratan de desdeñar ou camuflar a través de artimañas evidentes os seus evidentes mandatos. Por iso convén aceptar os seus resultados, corrixir os fallos da Lei d'Hont, e poñerse a traballar en busca de saídas xenerosas e imaxinativas en lugar de torcer a man dos electores, coma se estes padecesen de torpeza crónica ou ignorancia política. Xa saben: o pobo que ignora a súa historia está condenado a repetila.

Na España do 76 saíuse dunha ditadura para arroxarse aos brazos dunha democracia imperfecta que nos permitiu chegar ao "privilexiado lugar no que nos atopamos" sen o cal, por exemplo, os independentistas estarían agora mesmo sentados nun banco ou mesmo no cárcere como lles pasou a "os gudaris" de ETA, quen, por poñer o carro antes que os bois e asasinar aos que non pensamos como eles, acabaron nun lugar que debería ser perpetuo e que con todo grazas aos pais constituíntes non o vai a ser, que ata niso acertaron.

Que necesitamos agora? Seguramente unha segunda Transición, con novos políticos e ideas innovadoras que nos conveñan a todos. Para iso, fai falta que nos saian, sobre todo, intelixentes; a continuación, xenerosos ideológicamente falando e finalmente, pactistas. Con eses tres elementos tan sinxelos podemos ter pronto novo Goberno, daquela unha Constitución en caibámola todos e, a continuación, un Estado máis xusto socialmente e económicamente máis forte. Se os Rajoy, Sánchez, Rivera, Iglesias, Garzón e todos os demais líderes, porque non se debe excluír a ninguén, non son capaces de facer "exactamente o mesmo" que fixeron os Suárez, González, Carrillo, Fraga, Roca, Solé Tura, Pérez Llorca ou incluso Piñar, que se vaian á súa casa, porque nada chegarán a ser, xa que individualmente coa ideoloxía dos seus partidos non iremos a ningunha parte. Así que, primeiro, a poñerse a pensar, e logo, a resolver os problemas da xente, que xa toca.

E para vostedes, saúde e traballo no 2016 e tamén, Felices Festas!