A lea das herdanzas

Manuel Fernando González Iglesias

Testamento


Euskadi, da que tanto falamos nun pasado moi recente os medios de comunicación españois, algúns, moi ao noso pesar, volveu espertar o noso interese por un tema que a moitos cidadáns nos preocupa: as herdanzas. A formulación de que, legalmente, uns pais poidan desheredar un fillo ou varios abre 'un melón' que a sociedade mantiña en segredo, porque é o suficientemente doloroso e vergoñento como para que as familias non queiran falar diso porque, moitas veces, non sabían como afrontalo.


Nos últimos anos os malos tratos dos fillos aos seus maiores mantívose oculto ata que as estatísticas e as denuncias puxeron encima da mesa un feito tan lamentable como relevante. Tamén a soidade e o abandono dos anciáns por parte dos fillos tivo un amparo social, xa dificilmente ocultable. Hoxe, as residencias de pago ou con protección oficial sobordan de persoas maiores, non como garderías nas que o ancián vai unhas horas para xogar a partida e entreterse e a súa familia o recolle pola tarde, senón como destino anticipado e permanente duns pais que ocupan con inmenso respecto a figura do avó na 'casa petrucial', senón a do traste inútil, ao que hai que deixar aparcado definitivamente, mentres os seus deudos se reparten anticipadamente os beneficios dunha herdanza que nin se merecen nin deben repartirse mentres algún dos seus pais viva.


Toca pois, dixo o Goberno vasco, e eu apláudolle de maneira entusiasta, facer posible que a lei outorgue aos pais o dereito de repartir o seu patrimonio como mellor lles veña en gana, que para iso traballaron tanto para chegar a conseguilo e preservalo. E que ao poder facelo en liberdade, deixen a algún fillo, como se di na miña terra: "mirando a Pontevedra".


Ata aquí chegamos porque, ademais, a crise evidenciou como os avós con gran enteireza mantiveron aos fillos e aos netos coas súas pensións ou, como algúns deles, foron desafiuzados da súa vivenda de toda a vida por avalar ante os bancos a hipoteca dos seus "pequenos", que logo non puideron pagar. E así, ata que nos cansemos de enumerar circunstancias adversas para quen agora, e polo momento, só en Euskadi, van poder recuperar o mango da tixola hereditaria nas súas mans.


E como queira, ademais, que eu non creo que exista ningún pai ou nai que desexe deixar ao seu fillo sen nada que herdar, paréceme moi boa a idea vasca de poñer en marcha esa lei que permita que os pais poidan disuadir aos fillos descastados de que as súas malas obras teñen un custo e que, por dicilo alto e claro, o que as fai... págaas.


A que espera pois, Rajoy, para chamar ao lendakari Urkullu e interesarse polo tema polo que xa preguntaron miles de españois dispostos mesmo a cambiar de residencia?

Sin comentarios

Escribe tu comentario




He leído y acepto la política de privacidad

No está permitido verter comentarios contrarios a la ley o injuriantes. Nos reservamos el derecho a eliminar los comentarios que consideremos fuera de tema.

Más opinión
Opinadores

Galiciapress
Plaza de Quintana, 3 15704 Santiago de Compostela
Tlf (34)678803735

redaccion@galiciapress.es o direccion@galiciapress.es
RESERVADOS TODOS LOS DERECHOS. EDITADO POR POMBA PRESS,S.L.
Aviso legal - Política de Cookies - Política de Privacidad - Configuración de cookies - Consejo editorial - Publicidad
Powered by Bigpress
CLABE