O rescate de NCG custou 9.159 millóns, o cuarto máis caro de toda a banca española

O Tribunal de Contas cifrou en 9.159 millóns o diñeiro público destinado ao rescate de Novagalicia Banco (NCG) --herdeiro da fusión de Caixa Galicia e Caixanova-- para a súa nacionalización. Así mesmo, critica que no proceso de venda a Banesco non recuperou un millón de euros en honorarios das persoas que administraron a entidade.

En toda España, foron 60.718 millóns de euros o custo acumulado dos recursos públicos empregados no proceso de reestruturación bancaria entre 2009 e 2015. As achegas ao capital e cotas participativas de entidades suman o groso desta factura, ao ascender a 46.021 millóns.

En concreto, no informe detállase que deses 9.159 millóns, 8.532,3 millóns correspóndense co Fondo de Reestruturación Ordenada Bancaria (FROB) e os case 627 millóns restantes co Fondo de Garantía de Depósitos de Entidades de Crédito.

O Tribunal de Contas subliñou que os saneamentos que supuxeron maior custo público foron o de CX (12.676 millóns), BFA/Bankia (12.347 millóns), Banco CAM (11.065 millóns) e Novagalicia Banco (9.159 millóns), en cuarto lugar.

Esta estimación do custo para o erario público do proceso de reestruturación non se pode considerar "definitiva", advertiu o Tribunal de Contas, que lembrou que aínda teñen que terminar os procesos de reestruturación.

CRÍTICAS AO FROB

No seu informe, o Tribunal de Contas apunta que, en liñas xerais, a contratación do FROB axustouse á normativa, pero sinala que no proceso de fiscalización observáronse "insuficiencias ou deficiencias" de tipo formas na tramitación dos contratos.

Desde o seu punto de vista, este feito impediu "que quedase acreditado o cumprimento íntegro dos principios que rexen a contratación do FROB".

Así, destaca que o FROB "non definiu un procedemento para imputar os ingresos, os gastos e os custos" nos que se incorreu en cada proceso de resolución, algo que lle permitiría "o cumprimento sen restricións" da lei.

"Unha interpretación menos restritiva conduciría ao FROB a deducir e reter importes maiores dos efectivamente deducidos e retidos nos casos de Caixa Rural Comarcal Mota del Cuervo, CX e NCG. Á marxe dos casos anteriores, os gastos incorridos polo FROB na transmisión do Banco Galego e do Banco de Valencia non puideron ser recuperados polo FROB ao ser o prezo de venda de ambas as entidades dun euro", precisa.

A este respecto, Contas apunta que no proceso de venda de NCG do 88,33% das accións en xuño de 2014 a Banesco por 1.003 millóns de euros, o FROB "incorreu entre agosto de 2013 e xuño de 2014 en gastos que non recuperou, por importe dun millón de euros", que segundo subliña "corresponderon no seu maior parte aos honorarios abonados polo FROB no devandito período ás persoas que no seu nome administraron a entidade vendida".

Tamén indica que o FROB contratou a expertos independentes para elaborar as 'due diligence' e a valoración de CEISS e Liberbank antes de que estas entidades solicitasen formalmente apoio financeiro.

"Esta anticipación na contratación dos estudos apártase do criterio establecido no Real Decreto Lei 2/2011 e provocou que os informes recibidos polo FROB, que custaron en conxunto 1,4 millóns de euros, fosen innecesarios", explica.

O Tribunal de Contas tamén inclúe entre as deficiencias a contratación dunha liña de crédito de disposición inmediata de 3.000 millóns de euros por un período de dous anos para atender situacións de urxencia. Con todo, nunca chegou a realizar ningunha disposición de fondos, o que lle supuxo un custo de 33 millóns durante os anos de vixencia.

RECOMENDACIÓNS

Máis aló de detallar as deficiencias e insuficiencias, o Tribunal de Contas enumera unha serie de recomendacións para o FROB que pasan por aprobar un documento regulatorio do proceso de venda de entidades afectadas por procesos de reestruturación ou resolución no que se establezan as regras básicas.

Tamén aconsella ao FROB e ao Fondo de Garantía de Depósitos o establecemento dun sistema de contabilidade analítica "que permita coñecer de forma directa e inmediata" os recursos aplicados en cada un dos procesos de reestruturación ou resolución, así como os ingresos e gastos directamente imputables.