Fíxoo outra vez: Rivera volveulles  gañar pola man aos grandes líderes das formacións políticas, que ao final dixeron 'non' ao pacto PSOE-Ciudadanos. Gañoulles porque o seu discurso soou a novo e fixo chirrear a oratoria oxidada de Rajoy, pero tamén o progresismo de laboratorio de Podemos, que custe o que custe non só quere apropiarse dos votantes socialistas, senón --o que é peor para os inquilinos de Ferraz-- queimar en "cal vivo" as súas siglas para as próximas lexislaturas. Sobre o problema de Cataluña, só cabe dicir que todos, absolutamente todos, fracasaron estrepitosamente. É, polo que se ve, unha materia imposible para todas as súas Señorías.


O luns comeza un novo período de diálogo, improbable se non dimite o da barba florida ou desisten da súa mesianismo catastrófico algúns dos que votaron 'non' ao efémero candidato Sánchez, que se se foi derrotado á súa casa, agora poderá sentar tranquilamente á porta da súa casa da aldea para esperar que os que lle dixeron 'non' rotundamente pídanlle --case que lle supliquen-- que lles dea o voto dos seus deputados para poder facer goberno.


Como todos os cidadáns do montón, pensamos que é inevitable que haxa eleccións e que ao Rei Felipe VI non lle vai quedar outra que convocalas, porque entre tanta eminencia e tanto valente da política de salón, tan só tres formacións partidarias --xa que o de Coalición Canaria tamén hai que poñelo en valor-- atrevéronse a propoñer unha alternativa e que, como consecuencia diso, estas saíron derrotadas en votos e encima vapuleados os seus líderes dialécticamente, polos que non puideron ou non souberon facer o mesmo. Chegou a hora da verdade na que os que --todos o sabemos-- volvéronnos deixar sós aos votantes. Pensemos pois en voz alta e fagámonoss unha pregunta moi sinxela: haberá que cambiar o voto, á vista do que pasou nas Cortes? Como no concurso da tele, gardemos a resposta ata que chegue a ocasión. Temos dous meses para facelo, non hai présa. Como lle pasou xa aos belgas, estamos a comprobar como o país segue funcionando, e iso só demostra que sen goberno tamén se pode vivir, aínda que para un demócrata iso non sexa o desexable, pero de momento é o que hai. A ver se dura pouco.

POWERED BY BIGPRESS