O solticio de verán

Mañá, cando o verán comeza de novo, métenme no quirófano para arranxar o meu maltreito xeonllo a fin de que me pase o período estival cun menisco menos e con importantes deberes co exercicio físico e a alimentación equilibrada, que din agora os dietistas. Ou sexa: que se todo vai ben, espertarei coas muletas á beira da cama e a piques de comezar o España-Croacia co meu admirado Andrés Iniesta á fronte e o Brexit que se inventou o maquiavélico Camerón da Illa o día da festa do whisky, que a recado, sacará os peores instintos dos cidadáns ingleses, que non do resto dos británicos, que nos farán o favor de seguir en Europa se ese día non se levantan coas ganas de facerlle a Bruxelas unha butifarra á catalá.

Tantos anos pirateando polos mares do Caribe e negociando o diñeiro dos nosos ricos na súa City de London, para despois mellor-gardalos nos seus famosos paraísos fiscais de Xibraltar, Illas Mauricio, Illas Virxes británicas, Illas Caimán ou Illas Mauricio, é demasiado tempo para esquecer o oficio de pirata que deu fama e honras reais ao Capitán Morgan da man da monarca Elisabeth. Hoxe ese rendible oficio de bucaneiros "se disimula" en toda unha pléyade de posibilidades que permite cunha rendibilidade máxima esconder astutamente a fiscalidade aos Ministros de Facenda de Europa dos contribuíntes con máis posibilidades financeiras, mentres se finxe unha causa patriótica honrada a través daquel coñecido slogan de "Europa nos rouba". (Por certo, onde oín eu algo parecido?).

E, todo iso, nunha soa semana e coa entrada do solsticio de verán, data ideal para gozar da calor e do baño reparador gratis total só na praia que teñamos máis preto, no río da vila, ou na lagoa da comunidade que se preste a iso, xa que as "vacacións á Colau" a 400 euros por noite de hotel, só se as pode permitir a Alcaldesa de Barcelona que, para esas cousas, si que dispón dunha boa pasta municipal, ao contrario que a maioría dos seus votantes, que só poden levar un bocadillo á praia da Barceloneta e pegarse un bo mergullo no litoral que recuperou para Barcelona o alcalde do PSC Pasqual Maragall cando deseñou a cidade do futuro con ocasión das Olimpíadas do 92, que devolveron o Mediterráneo tapado por barrios e edificios franquistas aos barceloneses.

E o 26 a votar. E como sempre, as últimas enquisas en Andorra, que xa son ganas de "mantelas e non cambialas" durante todos estes anos. Vds., non lles fagan nin maldito caso ao que vaticinan os meus colegas durante estes días, xa que cada cal practica con aleivosía aquilo de "enquisa que algo queda". Isto é, que cada repartición de escanos é filla da liña editorial do diario que caia nas súas mans ou atopen na internet. Só a comparación sensata e paciente entre todos eles lles pode servir de orientación sobre o resultado final. Así que, se van votar, fágano sen medo, e elixindo o que o seu sentido común dítelles, que é o único que vale o seu peso en ouro.

Boa sorte e que todo acabe pronto, que isto xa dura demasiado e non hai corpo serrano que o aguante.