O Sevilla só xoga ao fútbol

Este equipo, ao que non adestra un adestrador que cheira a colonia cara como Guardiola, pero que arenga aos seus como ninguén nos descansos, e que está integrado por xogadores que os ficha cada ano un xenio chamado Monchi, que logo os revende ao ano seguinte, a prezo do platino, é con todos os dereitos un grande entre os grandes equipos do mundo do fútbol.

A vitoria en Basilea, adornada polo seu precioso himno "El Arrebato", é un canto á excelencia deportiva, que só está ao alcance de orzamentos multimillonarios que, como se demostrou no campo, afúndense na mediocridade cando xogadores non "tan mediáticos" deciden gañar un partido e crear unha lenda.

Despois de vender, unha tempada máis, a todas as súas figuras para que as contas cadrasen, o funcionario Ramón Rodríguez Verdejo "Monchi", buscou no mercado outras dez fichaxes imposibles que levaran ao Sevilla de novo á gloria. Polo Sánchez Pizjúan asomaron, tras o final de liga, futbolistas das máis distintas procedencias que nunca xogaran xuntos, pero que todos sabiamos que da man dun adestrador teimudo e esixente como é Unai Emery acabarían entendéndose e formando un bloque gañador. Así foi e o poderoso Liverpool tivo que recoñecer que a Europe League ten tamén "unha cor especial".

O vindeiro domingo os sevillanos xogarán outra final, sen apenas tempo para recuperarse, ante un Barça inmerso noutra polémica extradeportiva que, esta vez, non creou o equipo catalán, pero á que se sumou inmediatamente con paixón, porque a política meteuse nas súas entrañas e xa non pode vivir sen ela. Para o Sevilla será só un partido de fútbol, que quere gañar porque é a final da Copa do Rey, a segunda gran competición do fútbol español. Poñerá con toda a súa afección toda a súa alma no xogo, porque este gran club só xoga ao fútbol e sobre todo, non ten intereses extradeportivos que defender, nin inimigos misteriosos no horizonte.

Os seus xogadores escoitarán o himno de España en silencio, e os seus seguidores o tararearán con entusiasmo coa letra de sempre que coñece todo o mundo. Logo, poñeranse a xogar e a animar coa moral polas nubes. E aínda que Emery e os seus estean moi rendidos pola final de Basilea, tamén lle poñerán a vitoria aos azulgranas tan difícil como poidan. Se gañan, iranse pegando botes a casa, e se perden, ninguén lles quitase a gloria de poñer unha pica no Sant Jakob Park e letras de ouro na historia do fútbol europeo. Moito máis de media España futboleira estará con eles, incluídos culés irredentos como o que escribe. Meréceno.