Defensa publica expedientes de ovnis avistados en Galicia

O Ministerio de Defensa vén de publicar de forma dixitalizada 80 informes desclasificados con 1.900 páxinas de 'Expedientes ovni' en toda España, que inclúen catro avistamentos que tiveron lugar en Galicia entre os anos 1966 e 1993.

Nestes documentos de "avistamentos de fenómenos estraños", tamén coñecidos como 'Expedientes ovni' segundo explica Defensa, inclúense un informe datado en Ferrol en 1966, outro entre Becerreá e Lugo en 1969, así como outros dous en Noia nos anos 1989 e 1993.

En 1991 iniciouse un proceso de desclasificación destes 'Expedientes ovni' por parte do Ministerio de Defensa, que durou varios anos. Ata a data a súa consulta tan só podía facerse fisicamente na sede do Exército do Aire, pero agora por primeira vez ábrese a súa consulta de forma pública a través de Internet. Neles, respéctase a identidade dos denunciantes de cada caso.

Segundo indica o Ministerio de Defensa, estes 80 expedientes abarcan fenómenos ocorridos ao longo de todo o espazo aéreo español desde o primeiro observado en 1962 en San Javier (Murcia) ata o último datado en 1995 en Morón (Sevilla). "Algúns son avistamentos nun só lugar, mentres que outros abarcan varios puntos da xeografía española, dado que son vistos desde un avión ou coinciden na data e descrición en distintas localizacións", detalla este departamento.

PRIMEIRO CASO GALEGO, EN FERROL

Así, o primeiro caso do que se ten constancia en territorio galego ocorreu en Ferrol o 2 de abril de 1966, cando ás 23,30 horas na estación de radio da Carreira un cabo que se atopaba de garda, un celador e dous mariñeiros "observan no ceo un obxecto voluminoso de luz opaca que varía de forma cada cinco minutos aproximadamente".

En base aos datos do expediente realizado polo capitán de corveta e xefe da estación radiotelegráfica, as testemuñas aseguran que "o obxecto se atopaba á esquerda de Monte Campelo". O cabo realizou unha fotografía que se adxunta no informe.

Ademais, inclúese un esbozo realizado polo propio observador coas distintas fases dun obxecto que se mantivo durante uns 45 minutos no ceo, do que describe a súa forma, cor azulado, que estivo a unha altura duns "200 metros" sobre o chan.

Tamén se recolle o testemuño dun mariñeiro que desde Xubia, Narón (A Coruña), observou o mesmo obxecto situado sobre a estación de radio. No seu caso sobre as 23,00 horas do mesmo día.

A Sección de Intelixencia do Estado Maior decidiu nos anos noventa que este expediente ovni deixase de ser "materia clasificada", mentres apuntaba que "non consta investigación posterior" e "a carencia dos datos máis elementais impide aventurar calquera tipo de hipótese sobre a súa posible explicación".

UN OBXECTO "CON FORMA DE OBÚS" DE CORES EN LUGO

O segundo dos avistamentos en Galicia que figura entre os documentos publicados polo Ministerio de Defensa é o dun fenómeno estraño que foi visto entre Becerreá e Lugo, "no quilómetro 476 da estrada Madrid-Ferrol", por un condutor ás 20,00 horas do 2 de abril de 1969.

O home que realizou o avistamento enviou unha carta ese mesmo mes a Madrid ao coronel do Exército do Aire na que aseguraba observar un obxecto "redondo, dun diámetro máis ou menos de dous metros cunha punta terminada en forma de obús e a outra plana", que "estaba na súa totalidade iluminado por unha luz fantástica, parecía que o seu exterior era de cachiños, coma se fose gresite en múltiples cores".

O obxecto estaba inmóbil e a unha altura moi próxima ao chan, con todo, no relato do expediente desclasificado polo Exército do Aire figura que "a testemuña avanzou un treito co seu automóbil buscando un lugar apropiado para deterse e, cando o fixo e descendeu, xa non puido localizar o obxecto".

Mentres no caso de Ferrol Defensa non achega posibles explicacións, no ocorrido en Lugo propón, "coas lóxicas reservas", a posibilidade de "unha ilusión óptica orixinada polo reflexo do sol nunha roca granítica", debido a que a zona "é rica en penas" deste tipo, "con forte compoñente de mica e moi erosionados, o que lles proporciona contornos redondeados de múltiples formas".

Con todo, o dossier non inclúe investigación posterior e "non pode descartarse a posibilidade de que as apreciacións da testemuña fosen obxectivas e exactas".

DOUS AVISTAMENTOS EN NOIA

En Noia prodúcense as dúas últimas observacións de elementos estraños en Galicia, en 1989 e 1993, en base á documentación de Defensa agora publicada de forma dixitalizada pola Biblioteca Central do Exército do Aire.

Un brigada do Escuadrón de Vixilancia Aérea do Exército situado en Noia (EVA-10) --no monte Iroite, na Serra do Barbanza-- deu aviso ás 18,48 horas do 5 de decembro de 1989 dun obxecto voador non identificado na zona.

Tras iso, estableceuse contacto telefónico co controlador do servizo aéreo da torre de Santiago de Compostela, quen sobre as 19,00 horas detecta "un blitz (eco)" na pantalla a unha altura de 57.000 pés, que "foi constantemente medido apreciándose variacións de altura".

Ás 20,00 horas ao servizo da torre de Santiago "disparáronselle as alarmas radio", con "interferencias" ata que ás 21,02 finaliza o seguimento do obxecto.

O obxecto foi descrito como de "forma lenticular", que "navega a pouca velocidade e ten gran aparatosidade de luces con tons brillantes e cambios de luces". Non se puido ter confirmación visual do obxecto a través de aeronaves civís.

O último dos dossieres relativos a Galicia, dun caso en Noia o 23 de novembro de 1993 (08,15 horas), ten a particularidade de contar con 125 páxinas, o que contrasta co tamaño do resto dos informes que roldan só a media ducia de folios, xa que neste caso achégase un abundante cuestionario sobre a situación e o observado polas testemuñas.

Aquí, o xefe do Escuadrón de Vixilancia Aérea de Noia ofrece datos do avistamento "dunha traza visual formada por un núcleo de cor verde e un ronsel de ignición de cor branca amarelada" visible na zona por el mesmo e outros catro testemuñas durante "tres-catro segundos de duración e que seguía unha traxectoria rectilínea" a "velocidade vertixinosa" en dirección ao Atlántico.

Tras tomarse declaración ás cinco testemuñas e estudados os aspectos do caso, a Sección de Intelixencia do Estado Maior conclúe que "se pode tratarse dun meteorito", aínda que sostén que se trata dun "suceso inexplicable".