A memoria de ​Manuel María converte Outeiro de Rei na “capital literaria do mundo”

A memoria de Manuel María converteu este 17 de maio a pequeña localidade lucense de Outeiro de Rei na “capital literaria do mundo”. A casa onde naceu o poeta en 1929 acolleu os actos centrais organizados pola Real Academia Galega con motivo do Día das Letras Galegas.

Xesús Alonso Montero, presidente da RAG, foi o encargado de abrir e pechar un acto no que participaron numerosos académicos, personalidades do mundo da cultura e da política, así como un extenso público para dar fe de que Manuel María está "no corazón e na memoria" dos galegos.

Unha interpretación musical de 'Ou Carro', un dos poemas do libro Terra Chá, marcou o inicio do acto de homenaxe a un dos poetas galegos recentes "que ten máis relevancia" tanto desde o ámbito escolar, onde se orientou parte importante da súa produción, como entre os adultos.

Durante a súa intervención, o presidente da RAG erixiu o Día dás Letras Galegas no "verdadeiro Día de Galicia", superando en importancia ao 25 de xullo. "O noso día grande é o da palabra", resumiu Xesús Alonso Montero, que puxo en valor a defensa do idioma do autor homenaxeado e o "compromiso" que obriga a ter co galego a través dos seus poemas.

“ACTIVISTA DA VERDADE"

O primeiro en tomar a palabra foi Manuel Rivas, que se referiu a Manuel María como un "activista da verdade, mesmo cando a verdade estaba presa" e leu o discurso 'O activismo de sementar, o activismo de sentir' para destacar o seu compromiso coa natureza e coa vida.

Posteriormente, baixo o título 'Resistencia e dereito á renacenza', Margarita Ledo arrincou a súa intervención no Monforte dos anos 70, cando coñeceu persoalmente a Manuel María e Saleta Goy, cun retrato cheo de recordos persoais sobre un autor que considerou clave do "selo político e colectivo da literatura resistente".

Para concluír, Darío Xohán Cabana introduciu ao auditorio nun percorrido pola obra poética do homenaxeado, a quen se referiu como o seu "irmán maior" e do que destacou a súa prolífica produción, con medio centenar de libros de poemas, 1.800 poemas e 40.000 versos.

"Manuel María foi o maior animal poético da nosa literatura nacional. Desde a súa adolescencia ata a súa morte non deixou de ser poeta nin un só día de vida. Foi ademais outras moitas cousas: home de ben cunha ética persoal e política intransixente e insobornable, traballador obrigado a gañarse a vida, militante incansable, narrador, dramaturgo, escritor nos xornais, conferenciante, editor, axitador cultural. Pero poeta foi mesmo mentres durmía", destacou Darío Xohán Cabana.