Galego e asturiano seguiron camiños similares ata o século XIX

Manuscrito en asturiano do século XVIII.

O profesor Ramón Mariño Paz (Universidade de Santiago de Compostela) sostén que a situación sociolingüística de Asturias e Galicia foi practicamente idéntica ata o século XIX, con dous idiomas dotados de prestixio (castelán e latín) e outro (galego ou asturiano) sen prestixio pero de uso oral habitual para a maioría da poboación.

Mariño Paz protagonizou este martes una dos relatorios da primeira xornada das XXXV Xornadas Internacionais d'Estudiu, que organiza a Academia da Llingua Asturiana en Oviedo.

O profesor, que agradeceu a súa invitación á cita como relatora por parte da Academia, sostén que existe constancia de que tanto asturiano como galego foron idiomas cultivados en documentos notariais e administrativos desde o século XII ata o século XIX (no caso do asturiano) e ata o XVI (no caso do galego).

A partir de entón e ata o século XIX, explica, castelán e latín son as dúas linguas de prestixio, e asturiano e galego as linguas faladas pola poboación. "Derivados deste escenario hai feitos tales como que o número de textos en galego e asturiano que pasen pola imprenta sexa escaso, ou que non se desenvolvan procesos de creación dunha gramática ou un dicionario, nin que se ensine nas escolas".

No caso do galego, o relator sinalou que o xurdimento de movementos de carácter galeguista, cultural e político, no século XIX, está ligado a todo o proceso posterior de reivindicación e ampliación do uso da lingua galega.

A aparición máis tardía deses mesmos movementos en Asturias puidese ser, a xuízo do profesor en resposta ás preguntas de Europa Press, un dos motivos polos que na actualidade o nivel de normalización e presenza oficial do asturiano sexa considerablemente menor que o do galego. Recalcou, con todo, que se trata dunha opinión a priori.